ლაშა არჯევნიშვილი #GenZ - თბილისიდან-უმბრიამდე
მე ვარ ლაშა არჯევნიშვილი, მევენახეობა-მეღვინეობის ბაკალავრი.
როგორ და რატომ მოვხდი იქ სადაც ვარ:
ამჟამად ვიმყოფები იტალიაში, უმბრიაში, მეღვინეობა Famiglia Cotarella-ში, შესაძლებლობა მაქვს პირადად ვისწავლო და გამოცდილება მივიღო დოქტორ რიკარდო კოტარელასგან და მისი გუნდისგან, რომელიც მეღვინეობის გარდა, ხელმძღვანელობს მსოფლიოში ერთ-ერთ ყველაზე დიდ და გავლენიან საკონსულტაციო კომპანიას ამ სფეროში, კომპანია ეხმარება უამრავ მეღვინეობას მსოფლიოს მასშტაბით. მე აქ აღმოვჩნდი იმ პროექტის ფარგლებში, რომელიც ითვალისწინებს საქართველოში, კერძოდ ხაშმში, ახალი მეღვინეობის აშენებას.
ჩვენი მიზანია იტალიაში დაგროვილი ცოდნა და გამოცდილება, მოვახმაროთ მაღალი დონის ქართული ღვინის შექმნას.
რაზე ვსწავლობდი ბაკალავრზე:
ვსწავლობდი აგრარულ უნივერსიტეტში მევენახეობა-მეღვინეობის ფაკულტეტზე, ამავე დროს გამიმართა და მოვხვდი გაიზენჰაიმის უნივერსიტეტში, გერმანიაში გაცვლითი პროგრამით საერთაშორისო ღვინის ბიზნესის კურსზე. გერმანიაზე სწავლის პერიოდმა განსხვავებული კუთხით დამანახა საკუთარი სფერო, ხოლო აგრარულ უნივერსიტეტში მივიღე ფუნდამენტური ცოდნა.
რატომ ავირჩიე ეს პროფესია:
რეალურად, ეს ის გადაწყვეტილებაა, რომელიც ყველაზე მეტად გამიჭირდა, რადგან ძალიან ბევრი რამ მაინტერესებდა. საბოლოოდ, შევჯერდი პროფესიაზე, რომელიც თავის თავში მოიცავს მეცნიერებას და კავშირს ბუნებასთან, ხელოვნებას და ცოტა მისტიკას :). სწორედ ეს ყველაფერი მიტაცებდა მაშინ, როცა სამომავლო პროფესიაზე ვფიქრობდი.
ჩემი მიზანია:
მიზნებს, როგორც წესი, საჯაროდ არ ვაჟღერებ ხოლმე, თუმცა ჩემი პროფესიიდან გამომდინარე მიზნად მაქვს წვლილი შევიტანო ქართული მეღვინეობის და ზოგადად ღვინის კულტურის საერთაშორისო რეპუტაციის ამაღლებაში. განსაკუთრებით, ეს ეხება ქართულ კლასიკურ ღვინოს. მიუხედავად იმისა, რომ ქართული ღვინო, როგორც წესი, ქვევრთან ასოცირდება, თანამედროვე ღვინის ინდუსტრია არ არსებობს მაღალი ხარისხის კლასიკური ღვინის გარეშე.
რა მაძლევს მოტივაციას ვაკეთო ის საქმე, რასაც ვაკეთებ:
ალბათ პირველ რიგში, საკუთარი ინტერესი ენოლოგის, ანუ ღვინის მეცნიერების მიმართ. შემდგომ, ის მცირე წარმატებები რომლებსაც, მთელი ამ გზის განმავლობაში ვაღწევ. ასევე, როდესაც ხედავ, თუ რა პოტენციალი გააჩნია ქართულ ღვინოს და ყურძნის ჯიშებს რთულია არ მოგინდეს ამ შესაძლებლობის გამოყენება.
რა აკლია ქართულ მეღვინეობას:
ქართულ მეღვინეობას აქვს ძალიან ბევრი რამ, თუმცა ვფიქრობ, აკლია ძალიან კონკრეტული დეტალები. აკლია კარგი ვენახი, ამავე დროს აქვს ზედმეტი ცუდი ვენახი. აკლია პირდაპირობა შეფასებისას. სჭირდება მეტი კარგი თეთრი კლასიკური ღვინო. არ სჭირდება გადაჭარბებული ჩარევა ვინიფიკაციის პროცესში.
რჩევა, მათ ვინც ახლა ირჩევს ამ პროფესიას:
თუ ვინმე ახლა ფიქრობს, დაუკავშიროს თუ არა მომავალი მევენახეობა-მეღვინეობას და ამას ბოლომდე კითხულობს, ვეტყოდი იმას, რაც ჩემთვისაც ურჩევიათ. არასდროს შეწყვიტონ თეორიული ცოდნის მიღება. დროულად დაიწყონ პრაქტიკული გამოცდილების დაგროვება. წავიდნენ საზღვარგარეთ მარნებში რთველზე, რაც არც ისე რთულია, როგორც პირველ წასვლამდე ჩანს.
